بسم الله الرحمن الرحیم

هیچ وقت یادم نمی ره که تو اوج انتخابات وقتی که شروع کردم به دفاع از عملکرد ورزشی دکتر احمدی نژاد مورد حمله خیلی از طرفدارهای دکتر هم قرار گرفتم که شروع کردند ژست عدالتخواهی گرفتن که قبول کن دکتر تو زمینه ورزشی خراب کرده دیگه !!! وقتی که از سرمایه گذاری بلند مدت حرف می زدم و اینکه الان کشور داره روی ورزش به صورت پایه ای کار می کنه حتی وقتی دلایلم رو هم ارائه می کردم که مثلا چرا بسکتبال رفت المپیک ؟ چرا هندبال اینقدر پیشرفت کرده ؟ چرا ما در ورزش هایی که هیچ نشانی نداشتیم شروع به حرکت کردیم . چرا الان ورزش های گروهی ما داره قوی تر از فردی می شه ؟ و ... نهایتا با این حرف مواجه می شدیم که برو بابا شما هم توهم دارید یا گنده گی می کنید یا اینکه فکر می کنید خیلی می فهمید ...

اما سرمایه گذاری...

مسلما این وجود دارد که وقتی می خواهی بر روی موضوعی که مورد دید همه است و تا به حال نیز کاری بنیادی برای آن انجام نشده، سرمایه گذاری کنی با وجود ملعونینی که همه تلاش خود را برای حفظ مافیایشان دارند با افت مواجه شوی !

مدت ها در کشور مدال آوری ما بر روی پدیده هایی بود که نه از روی سیستم بلکه به دلیل نبوغ خاص خودشان و همچنین سیستمی نبودن ورزش های فردی در دنیا به وجود می آمد . مثلا مرحوم تختی یا آقای موحد یا سوخته سرایی یا معزی پور یا نامجوی وزنه برداری و یا حتی جدید تر رسول و امیر خادم و علیرضا حیدری و دبیر و ... هیچ یک به دلیل سیستم پویا به مراحل بالای ورزش نرسیدند که بلافاصله بعد از رفتنشان جایشان خالی شد و هیچ کسی در این سیستم برای جایگزینی آن ها تربیت نشد .

ورزش پایه

در چهار سال گذشته پدیده ای دیده شد که اجازه می داد مورد سوء استفاده تبلیغاتی حرام خواران قرار گیرد ... سرمایه گذاری روی ورزش های پایه و کم کردن هزینه های ورزش بزرگسالان ... این امر مسلما باعث عدم نتیجه گیری کوتاه مدت بود اما اگر کسی درست به اتفاقات ورزش نگاه می کرد و نه تنها به ورزش قهرمانی بزرگسالان می توانست ببیند که سرمایه گذاری جدیدی بر روی سیستم پایه کشور حتی در رده بزرگسالان در حال اجرا است . سرمایه گذاری استانی بر روی فوتبال که همه تیم ها را در شهر خود دارای طرفدار نمود و لیگ ایران را به جایگاه 4 آسیا رساند ، سرمایه گذاری بر ورزش های بانوان که می توانست با ایدئولوژی اسلامی مان کنار بیاید . سرمایه گذاری بر روی تیم های پایه نو نهالان ،نوجوانان ،جوانان و امید سیستمی کردن ورزش های فردی به جای استفاده محض از استعداد ها ! تبدیل محوریت بازی های گروهی از تکنیک فردی و استعداد های خود جوش به ترکیب تاکتیک و تکنیک و ساماندهی بازیکنان تکنیکی در ترکیب تیمی و ... همه حاکی از رویت شیوه ای جدید در سیستم فرسوده ورزش ایران بود .

گوانگژو اولین دستاورد سرمایه ها

وقتی که امری ثمر می دهد ترس از از دست دادن جایگاه باعث می شود که دست بگذاری روی ضعف های یک کل قوی و نتیجه گیری کل را نبینی و در برابر این دستاورد سکوت کنی ! یکی مثل همین فردوسی پور پست ! که یاد گرفته است به خاطر کم طاقتی مربی ها و مدیر ها تیم های خوب را هم به حاشیه بکشد تا نان بخورد ! خیلی وقت ها بی دینی باعث می شود ببینی یقین هم پیدا کنی که راه درست است ولی منافع مادی ات و نان دانی یا همان آخورت باعث می شود که مقابل حق بایستی !

حالا باید جواب بدهی و راه فرار هم نداری ! کی اینقدر خوب بود ورزش ایران ؟ آیا روزی فکرش را هم می کردیم در والیبال ساحلی و سالنی یا فوتبال و فوتسال یا تکواندو و ووشو و کاراته و جودو و وزنه برداری و کشتی و قایق رانی و دو ومیدانی و شطرنج و شنا و بسکتبال و ... در همه حرفی برای گفتن داشته باشیم ؟ آیا با نود یا سیاسی کاری یا جذب مخاطب ورزش به اینجا می رسید ؟ که اگر قرار بود با روزنامه های نکبت ورزشی یا برنامه های کثیفی چون نود برسد در سال های قبل رسیده بود !

گوانگژو نتیجه ای بود بر برنامه صحیح 4 سال گذشته و رسیدن به ورزش عمومی و ورزش پایه به جای رسیدگی به ورزشکاران خود ساخته و هزینه های بی جا برای ورزش های خواص پسند .

و این برای دولت نهم و دهم جای بسی تبریک دارد که آفرین بر مقاومت عالی شما در مقابل تبلیغات مسموم جاه طلبان و مرفهان .

خسته نباشی دکتر