بسم الله

نمی دونم چه کسی اسم ما رو گذاشت احمدی نژادی ...

خیلی وقته که داریم می گیم ما احمدی نژادی نیستیم ...

آقا به ولله ما احمدی نژادی نیستیم . می خواید برید از جاکفشی بپرسید ...

به خدا ما بیشتر از شما که می گید موسوی چی یا هاشمی چی یا هر دموکراسی چی یا هر کوفت و زهرمار چی دیگه ای که هستید احمدی نژادی نیستیم ...

ما احمدی نژاد رو عددی حساب نمی کنیم ...

قبلا گفته بودم که باکیم نیست از این که یه سری بت پرست بی بی سی ببین زیر بلیط یه مشت کثافت سیاست زده بهم بگن چماغ به دست لباس شخصی یا هر چیز دیگه ای که در قاموس نا پاکشون بد حساب می شه ...

آی ایها الناس آی اهل العالم آی رسانه های بین المللی آی ریزه خوار های آمریکا آی چپی های غرب زده آی راستی ها آی طرفداران احزاب آی جیره خور های تفکر غرب و شرق آی پولدار های بالا شهر نشین آی همه ی کسایی که این رو می خونید یا به گوشتون می رسه ...

ما ولایتی هستیم ما ولایت فقیهی هستیم ما روح اللهی هستیم ما سینه چاک و جان فدای امام سید علی الخامنه ای روحی و جسمی و دمی بفداه هستیم .

احمدی نژاد رو ما بیشتر از شما آدم حساب نمی کنیم ! ما برای احمدی نژاد جون هم فدا می کنیم تا وقتی سپر ولایت باشه وگرنه اون رو هم مثل شما به دیوار می کوبیم و به فاضلاب تاریخ می اندازیم !

بر خلاف شما افتخارمون اطاعت محض از ولایت هست ! هر چند شما اسم ولایت پذیری رو بی اختیاری بذارید .

یقین بدونید که مرگ برای ما ترجیح داره تا ننگ مثل شما آمریکا پرست بودن .

والسلام

برای دیدن عکس در ابعاد واقعی اینجا کلیک کنید  

ناچل ادامه ای بر چکه کلامی که هک شد ...

بسم الله

توضیح : چند وقتی است شروع کردم به نگارش در سیستم خودم تا آرمان هام رو فراموش نکنم و هر از چند گاهی دلمشغولیاتم رو بخونم ... و اگر دیدم که این دلمشغولیت من قابلیت انتشار داره و می شه به صورت عمومی باهاش برخورد کرد بر روی وبلاگ قرارش می دم . تا همه بتونن استفاده کنند و همچنین این دلمشغولیات رو تکمیل کنند . بحث زیر تاریخ دقیق نداره چون موقع نوشتن تاریخ از دستم در درفته بود و اصلا هم حس تقویم رو نداشتم برای همین نمی دونستم دارم در چه تاریخی می نوشتم . چون وقتی جنون می گیردت برخی از روز ها دو روز می گذره برخی از هفته ها یک روز ...

فکر می کنم 15/12/87

بسم الله

چند روزی است که  از خاکسپاری شهدای عزیز و گمنام در دانشگاه امیر کبیر یا همان پلی تکنیک سابق می گذرد و بحمد الله شور و هیجان کاذب این موضع نیز از بین رفته است و اکنون می شود در محیط امن فکری و تحلیلی به بررسی نگرش های مخالف و موافق این نظر پرداخت و نه تنها این نظر بلکه به رفتار شناسی دانشجویی پرداخت که خاکسپاری این عزیزان در دانشگاه مانند حضور با برکت آنان در هر کجای دیگر برکاتی را در دانشگاه می آفریند ،که مهمترین برکت آن در این مقطع زمانی شفاف سازی میزان درک دانشجویان موافق و مخالف این حرکت و تشکل های دولتی و غیر دولتی همسو و غیر همسو حامی یا اپوزوسیون نظام در برابر نه تنها خاک سپاری که در بر خورد با وقایع زمان و تشخیص درست از نادرست و تکلیف شناسی و آرمانخواهی دانشجویی و شاید بهتر بگویم در جامعه نخبه کشوری است که شامل دانشجو و دانش آموخته دانشگاهی و اساتید خواهد بود .

نقلی از کاشف DNA چند وقت پیش شنیدم که ظاهرا گفته بودند من سی سال به خدا ایمان نداشتم ولی اکنون به خدا ایمان آوردم !

چند وقت پیش هم نقلی شنیدم از یه شهید که جدید تفحص کرده بودند و تا به جایی می رسیدن که بتونن شهید رو از خاک بیرون بیارن باد شدیدی شروع می شده و رمل ها دوباره روی شهید رو می پوشونده ! تا روز سوم که اون شهید می یاد تو خواب یکی از بچه های تفحص و می گه فلانی بذار راحت همینجوری که گمنام هستم باشم .

نقلی هم شنیدم در باره ی پلاک از شخصی به اسم دکتر ملکی اولین ریاست دانشگاه تهران که خیلی ساده لوحانه به نظرم رسید اون هم از کسی که دارای مدارج عالی تحصیلات تکمیلی است ! نقل این بود : هر شهید یک پلاکی داره که تا سال های سال نمی پوسه و این شهید گمنام وجود نداره و این بحث بحثی است که حکومت برای سوء استفاده راه انداخته است .

د ر اینترنت چرخ می زدم که مواجه شدم با آدمی منصف هر چند خلاف جهت فکری بنده به اسم دکتر صادق زیبا کلام که مورد تایید اکثر مخالفان تفکر حزب اللهی  هستند ولی به دلایل حرف های و موضع گیری های صادقانه و منصفانه مورد علاقه طیف های مختلف دانشجویی می باشند که طی موضع گیر قشنگی گفته بودند . خاکسپاری جوانانی در دانشگاه که برای دین و کشورشان جنگیدند حد اقل کاری است که در قدردانی از آنان می توان انجام داد .

نقل دیگرینیز بود که  از تفکر انتقادی دانشجو بر می خواست این نقل این گونه بود که : می خواهند از شهدا سوء استفاده کنند که گاه این بحث از دریچه ای منطقی و مطالبه گرانه و عدالتخواهانه و با پرسشهایی همچون چرا فقط در دانشگاه ؟ و چرا در مجلس و هیئت دولت و وزارت خانه ها نه ؟ انجام می شد و گاه از منظری بی منطق و بی دلیل که دلیل این خاکسپاری مشروعیت بخشی به دولت و سوء استفاده است و منحرف کردن جو و باز کردن پای غیر دانشجو به دانشگاه ! و وقتی که نمونه ای برای این ادعا درخواست می کردی که مگه مثلا تو دانشگاه شریف یا تهران یا پیام نور پای کسی باز شده ؟ چه کسی سوء استفاده کرده ؟  با جوابی این چنین مواجه بودی : به هر حال اینجوریه دیگه . پس برا چیه . یه موقعی که لازم شد استفاده می کنند و جواب هایی امثال این که شانیت دانشجو را در نگاه و تحلیل بسیار ساده لوح و بی منطق نشان می داد .

در پایان قسمت اول این نقد دنباله دار دونقل از مقام معظم رهبری می آوریم تا در قسمت های بعد بتوانیم بهتر به بررسی پدیده دانشجو و دانشگاه در کشور بپردازیم :

فکر می کنم دو یا سه یال پیش مقام معظم رهبری در تبیین وظیفه دانشجو فرمودند که : وظیفه دانشجو انتقاد تند طلبکارنه نسبت به همه ی مسئولین نظام است .

اما ایشان در آخرین دیدار یا دو دیدار قبل ایشان با لحنی تند که حاکی از ناراحتی شان از انگرش دانشجویان به بسیاری از مسائل بود فرمودند : من به شما گفتم انقاد کنید و شما هم باید انتقاد کنید اما در بسیاری از موارد می بنم که این انتقاد ها بسیار ساده لوحانه است ! (نقل به مضمون)

پایان قسمت اول ...

بسم الله

مبارزه با رفاه طلبی سازگار نیست و آن ها که تصور می کنند مبارزه در راه استقلال و آزادی مستضعفین و محرومان جهان با سرمایه داری و رفاه طلبی منافات ندارد ، با الفبای مبارزه بیگانه اند و آن هایی هم که تصور می کنند سرمایه داران و مرفهان بی درد با نصیحت و پند و اندرز متنبه می شوند و به مبارزان راه آزادی پیوسته و یا به آنان کمک می کنند ، آب در هاون می کوبند .

بحث مبارزه و رفاه ، بحث قیام و راحت طلبی ، بحث دنیا خواهی و آخرت جویی، دو مقوله ای است که هر گز با هم جمع نمی شوند، و تنها آن هایی تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و محرومیت و استضعاف را چشیده باشند .

قسمتی از پیام پذیرش قطع نامه 598